O Μηχανισμός Των Αντικυθήρων

Περισσότερο από 2000 χρόνια  ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων  ήταν σιωπηλός  και βυθισμένος  μέσα  στα βαθιά  νερά του κρητικού Πελάγους. Το 1900 ανασύρθηκε , αλλά το μυστικό  του εξακολουθεί  να είναι  σιωπηλό  και βυθισμένο μέσα  στους αιώνες.

Οι προκαταρκτικές  έρευνες  είχαν αποκαλύψει  τα βασικά  χαρακτηριστικά  του μηχανισμού: απέξω  ο μηχανισμός  αποτελείτο  από μία  σειρά  ενδεικτικών  πλακών  στερεωμένων  σένα ξύλινο  κουτί , στο  εσωτερικό του οποίου  υπήρχαν τουλάχιστον  είκοσι  οδοντωτοί  τροχοί .Το κουτί  ήταν καλυμμένο  με επιγραφές  στις οποίες  υπήρχε  ένα αστρονομικό  ημερολόγιο. Το πιο σπουδαίο χαρακτηριστικό  ήταν ότι  ο  μηχανισμός χρησιμοποιούσε  ένα σύστημα  διαφορετικών  γραναζιών , κάτι  που πρώτο έκανε  την εμφάνισή  του  σε ένα ρολόι το 1575. Ο Πράις ήταν κατάπληκτος .Είχε  μπροστά του  ένα μηχανισμό  που είχε  κατασκευαστεί  το 80 π.χ. κανείς δε μπορεί να ξέρει  πως χρησιμοποιούσαν  το μηχανισμό των Αντικυθήρων  ή τι γύρευε  σε ένα πλοίο  με αγάλματα .Ο Πράις πάντως,  πιστεύει  ότι ήταν  ίσως η αναπαράσταση  του σύμπαντος , περισσότερο  έργο τέχνης  παρά επιστημονικό  όργανο. Ο ίδιος ο Πράις  πιστεύει  πως τα μεγάλα  ευρωπαϊκά αστρονομικά  ρολόγια  του μεσαίωνα  είχαν τις ρίζες  τους  σε αυτόν  το μηχανισμό , γι’ αυτό  το λόγο  τον συγκαταλέγει  ανάμεσα  στις  μέγιστες  μηχανικές  εφευρέσεις  όλων των εποχών .Η ύπαρξη  του  και μόνο  δείχνει  πως η  προχωρημένη  επιστήμη  δεν ήταν πέρα  από τις  ικανότητες  και τη φαντασία  των λαών  του αρχαίου κόσμου.

Ο μηχανισμός των Αντικυθήρων  ήταν  μία τυχαία  ανακάλυψη , αλήθεια  όμως  πόσοι  θησαυροί  σαν  κι αυτόν  κρύβουν  τα μυστικά τους  μέσα  στη θάλασσα  όταν αυτή  καλύπτει  τα τρία  τέταρτα  του κόσμου  μας.

Υπάρχουν  πολλά τεχνουργήματα  ή μηχανισμοί  που αποδεικνύουν  την ύπαρξη  ενός αρχαίου  πολιτισμού  με επιστημονικές  γνώσεις ,ίσες  ή και ανώτερες  από τις δικές μας. Ένας από τους γνωστότερους  μηχανισμούς  που έχουμε  βρει, ο μηχανισμός  των Αντικυθήρων, οφείλει  το όνομά του  σένα  μικρό νησάκι  βορειοδυτικά της Κρήτης.

Το 1900  ανακαλύφθηκε τυχαία    από μερικούς σφουγγαράδες της περιοχής  ένα ναυάγιο  φορτωμένο  αγάλματα .Όταν  το φορτίο του ναυαγίου  μεταφέρθηκε  στο Εθνικό  Αρχαιολογικό Μουσείο των Αθηνών ,  για  καθαρισμό και συντήρηση , το προσωπικό του μουσείου  εντυπωσιάστηκε  τόσο πολύ από την ομορφιά  των αγαλμάτων , ώστε  κανείς  δεν πρόσεξε  λίγα κομμάτια , οξειδωμένου  μπρούτζου  που είχαν  ανασυρθεί  με τα αγάλματα.

Πενήντα οκτώ  χρόνια αργότερα  ήρθε κάποιος  για να γκρεμίσει  κάθε πιθανή  ερμηνεία που είχε  δοθεί  γι’ αυτά  τα κομμάτια  του μπρούντζου.

Ο Άγγλος Ντέρεκ ντε σόλα  Πράις , σήμερα  καθηγητής  της ιστορίας  της επιστήμης  στο Πανεπιστήμιο   Γιέιλ της Αμερικής , γνώρισε  το μηχανισμό  σε μια μελέτη  που έκανε  για την  ιστορία των επιστημονικών  οργάνων .Όταν  για πρώτη  φορά  είδε  το μηχανισμό είπε : «Τίποτα  σαν κι αυτό δε φυλάσσεται  πουθενά αλλού. Τίποτα που να μπορεί να συγκριθεί μαζί του , καθώς  δεν είναι  γνωστό από κάποιο αρχαίο  επιστημονικό  κείμενο  ή φιλολογική  αναφορά. Αντίθετα μάλιστα ,  από όλα όσα  ξέρουμε  για την επιστήμη  και την τεχνολογία της Ελληνιστικής  Εποχής ,  θα πιστεύαμε  πως  μια  τέτοια  συσκευή  δεν ήταν  δυνατόν  να υπάρξει».