Ο ΕΝΔΕΚΑΤΟΣ ΟΙΚΟΣ

Ο ΕΝΔΕΚΑΤΟΣ  ΟΙΚΟΣ

Η βολή  όσο και αν σημαδεύεται  σωστά , αν αυτός που τη ρίχνει  δεν είναι ψύχραιμος , δε θα φτάσει στο στόχο της .

ΣΤΟΧΟΙ-ΕΛΠΙΔΕΣ-ΕΥΧΕΣ- ΠΙΣΤΗ

Ο Τόμας  Μπερ, σε ένα βιβλίο του επισημαίνει  τα πολύ σωστά λόγια ενός δασκάλου του  « Η βολή  όσο και αν σημαδεύεται  σωστά , αν αυτός που τη ρίχνει  δεν είναι ψύχραιμος , δε θα φτάσει στο στόχο της . Και τούτο  διότι ,  αντί να περιμένει  την εκπλήρωσή του εγχειρήματος  του,  αυτός οπλίζεται με θάρρος  για την αποτυχία» και συνεχίζει « ο σωστός τρόπος  είναι να μη βάζεις  πρόθεση στο στόχο. Όσο πιο επίμονα προσπαθείς  να μάθεις πώς να  ρίχνεις το βέλος  για να πετύχεις  το στόχο, τόσο  δυσκολότερα  θα πετύχεις το πρώτο  και ακόμα δυσκολότερα  θα πετύχεις τα δεύτερο , γιατί  θα έχεις χάσει  ακόμα περισσότερο  την ψυχραιμία σου .Και ξέρεις γιατί: διότι σε εμποδίζει  η έντονη πρόθεσή σου , να νομίζεις  ότι  θα τον πετύχεις  και μάλιστα  εκείνη τη στιγμή.»

Και υπό αυτήν την έννοια  μπορώ να συμπληρώσω  και την προσωπική μου  άποψη ότι οι στόχοι και οι φιλοδοξίες  γενικότερα του ανθρώπου , είναι έτσι και αλλιώς προσυμφωνημένες .Θεωρώ λοιπόν, ότι είναι να γίνει θα γίνει  , χωρίς αυτό να αποκλείει την προσπάθεια  και θα φέρω  ως προς αυτό ένα ακραίο παράδειγμα,

Αν ο πέμπτος οίκος ενός ατόμου  είναι προβληματικός  σε σχέση με τη συμπεριφορά ενός παιδιού  του  και ο ενδέκατος  είναι επίσης προβληματικός , τότε  μπορεί να πει κάποιος  σε τι καλό  μπορεί να φιλοδοξεί αυτός ο γονέας, Και όμως όλο και κάποιοι διέξοδοι  θα υπάρχουν  μέσω των  συμπληρωματικών οίκων .Βέβαια, θα  χρειαστεί να γίνουν  εντονότερες  προσπάθειες .Αν όμως, ο ενδέκατός του  είναι αισιόδοξος  οι καλοί στόχοι  του,  για το έστω  προβληματικό ( ανυπάκουο κ.λ.π) παιδί του  με κάποιο τρόπο θα πραγματοποιηθούν ….!

Γι’ αυτό η καλύτερη τακτική  αντιμετώπισης  του ενδεκάτου οίκου είναι  η αναμονή, άλλωστε τα γεγονότα  στις ημέρες μας  τρέχουν με ιλιγγιώδη  ταχύτητα .Αν τρέχουμε επίσης  και εμείς  ξοπίσω τους  ίσως να μην καταφέρουμε  να τα προφτάσουμε. Αυτά όμως , τα ίδια τα  γεγονότα κάποια στιγμή  κάνοντας  τον κύκλο τους  θα έλθουν  πάλι σε εμάς .

Κατά συνέπεια  , η ελπίδα  πάντα επιζεί  ακόμα και στις  χειρότερες κακοτυχίες  των ανθρώπων . Γι’ αυτό οι περισσότεροι συνηθίζουν  και στα πιο δύσκολα  τους να λένε ότι « η ελπίδα χάνεται τελευταία».

Μήπως  η αθανασία  της ψυχής  δεν είναι  η υπέρτατη  ελπίδα του ανθρώπου , καθώς αποτελεί  μία από τις  μεγαλύτερες  σταθεροποιητικές  αντιλήψεις  για όλη την ανθρωπότητα. Η ελπίδα λοιπόν,  μαζί  με την ευχή  και την πίστη , αποτελούν την κινητήρια  δύναμη  όλων των προσπαθειών .Και μόνο γι’ αυτό , καθώς έχουν το θρόνο τους στον ενδέκατο , θεωρώ  το συγκεκριμένο οίκο  αρκετά σημαντικό .

Αναπόφευκτα , ο άνθρωπος  σε κάποια  δύσκολη  στιγμή της ζωής του  ελπίζει  ότι θα βρει  βοήθεια  από φίλους , γνωστούς και αγνώστους .Και βέβαια δεν το περιορίζω  μόνο σε ηθική  βοήθεια  αλλά και σε χρηματική .Διότι ο άνθρωπος  καθώς έχει φτάσει  να βιώνει το Μεσουράνημά του, ( 10^ος  οίκος) και έχει δουλέψει να το κρατά σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο , στη συνέχεια  είτε επίσημα  ή ανεπίσημα  εξασφαλίζει  και τις συμμαχίες του , οι οποίες  δεν καθορίζονται  τόσο από  τα ανθρώπινα συναισθήματα,  αλλά  από την Ανώτερη Διάνοια  της οποίας  η Αγάπη  είναι πανανθρώπινη  και που  γνωρίζει  καλύτερα  και από  αυτόν τον  ίδιο τον άνθρωπο  τι του ανήκει και μέχρι που μπορεί να ανελιχθεί.

Για  να εξασφαλιστεί  όμως αυτή η σχέση  Αγάπης  με τις Ανώτερες  Δημιουργικές  Πνευματικές  Δυνάμεις  ο άνθρωπος  χρειάζεται να  κινείται  αφενός ελεύθερα  μέσω Ουρανού =υπερβατική σκέψη  και αφετέρου οριοθετημένα μέσω  του Κρόνου =Συνετή σκέψη .Διαφορετικά  μπορεί να ξεφύγει  από τον στόχο .Βέβαια  αυτή είναι η μεγάλη δυσκολία   του ενδεκάτου οίκου. Ότι δηλαδή  να πρέπει να πρέπει να λειτουργείται  με δύο ταυτόχρονους  τρόπους , τελείως διαφορετικούς  μεταξύ τους. Όμως μόνο έτσι επιτυγχάνεται  η υλοποίηση  των στόχων  και όχι μόνο. Με  αυτόν τον τρόπο  δεν κινδυνεύουν  επίσης  ποτέ να αμφισβητηθούν.

( ένα  απόσπασμα από βιβλίο της καρμική σειράς)