ΜΑΚΡΟΚΟΣΜΟΣ-ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ

kάρμα-Εσωτερισμός

O Mακρόκοσμος ( το Σύμπαν )

              Και

Ο Μικρόκοσμος (ο άνθρωπος)

Δεν υπάρχει  σχεδόν  κανείς που  να μην έχει υποσυνείδητες  αναλαμπές  για την ουράνια καταγωγή του .διότι πως αλλιώς  δικαιολογείται  ακόμα  κι εκείνος  που δηλώνει  άθεος , σε μία δύσκολη  στιγμή του  να στρέφει  τις ελπίδες  του  στην βοήθεια  μιας «αόριστης»  ή «αόρατης» δύναμης ;

Οι  περισσότεροι άνθρωποι  όμως  μπερδεύονται  στην προσπάθειά τους  να κατανοήσουν  το μηχανισμό  εκείνων  των δυνάμεων  που επηρεάζουν  και κατά συνέπεια ,διαμορφώνουν  τη ζωή τους ,από τη γέννηση  μέχρι το θάνατό τους .

Θεωρώ λοιπόν σκόπιμο να ξεκινήσω  από τις δυνάμεις  που ενεργούν  μέσα από τον άνθρωπο και  μετά να αναφερθώ  στις δυνάμεις  που βρίσκονται  έξω από αυτόν , διότι η λογική  υπαγορεύει  ότι «προέχουν τα του οίκου μας».

Yπό αυτήν την έννοια , ο άνθρωπος  θα πρέπει  να ασχοληθεί  κατά πρώτον  με τη γήινη  φύση του  και βέβαια  με την αναζήτηση  της θέσης του(καλής-κακής) μέσα στην ίδια τη φύση , διότι αυτή είναι η μοιραία δύναμη που διευθύνει  όλα όσα  αντιλαμβάνεται  ο άνθρωπος  από το τελευταίο  πετραδάκι  μέχρι  τον Hλιο, το Φεγγάρι , ακόμα και τις  σταγόνες της βροχής.

Ας ξεκινήσουμε από τον Ήλιο

Mέσω των ηλιακών ακτίνων , οι οποίες  σε συνδυασμό  με την ύλη  παράγουν  όλες τις γνωστές φυσικές δυνάμεις  μπαίνει σε κίνηση  ολόκληρος  ο πλανήτης .Αυτό συμβαίνει  καθώς η ηλιακή  ενέργεια  συμπυκνώνεται  στο εσωτερικό  της Γης με τη   μορφή  του μαγνητισμού για να εκδηλωθεί στη συνέχεια  στην επιφάνειά της  με τη μορφή  της μοριακής έλξης, η οποία  συντελείται  από τα τέσσερα  βασικά στοιχεία: Από τη Γη που τη στηρίζει ,από το Νερό  που τη συντηρεί  ,από τον Αέρα που την αναζωογονεί  και τη Φωτιά  που μέσω του ήλιου  κινητοποιούνται όλες οι φυσικές  δυνάμεις , οι οποίες  κυκλοφορούν  δια μέσου  των ορυκτών , των φυτών  και των  ζωικών  βασιλείων .Και βέβαια , είναι πολύ εύκολο  να αντιληφθεί κανείς , κάνοντας  τις συγκρίσεις του , ότι παρόλη  την αντινομία του κάθε βασιλείου  υπάρχει  μία αλληλεπίδραση  μεταξύ τους,  από την οποία  συγκρατείται  το υλικό σώμα  του πλανήτη μας.

Η Γη ως  ζωντανός οργανισμός:

Η συμπαντική ακτινοβολία , για να γίνει  ευκολότερα  κατανοητή , είναι η αλληλεπίδραση  μεταξύ  γης  και σύμπαντος. Καταρχήν το  ηλιακό σύστημα , κατά βάση, περιλαμβάνει  τρεις κατηγορίες  αρχών .Αυτήν που υποστηρίζει  τα όργανα  του συστήματος :Ήλιος,  πλανήτες ,  δορυφόροι κλπ. Αυτή που δίνει ζωή ,  καθώς και αυτήν  που τα κινητοποιεί .Μέσω του συνδυασμού  αυτών των τριών  αρχών  προκύπτει  μία τέταρτη: Αυτήν που τα  διευθύνει  και αποκαλείται «πεπρωμένο»

Μία  ανθρώπινη οντότητα  χαρακτηρίζεται  από διάφορες λειτουργίες ,από τις οποίες  οι κυριότερες  είναι: το κυκλοφορικό , το αναπνευστικό , το πεπτικό  και το νευρικό.
Το πρώτο έχει ως βασικό όργανο την καρδιά .Ο μέσος αριθμός χτύπων  της είναι  60 το  λεπτό,  με δύο περιόδους  συστολής και διαστολής .

Στο αναπνευστικό  σύστημα  βασικό  όργανο  είναι οι πνεύμονες. Ο μέσος αριθμός  χτύπων  είναι 20 το λεπτό , με  δύο χρονικές  περιόδους  εισπνοής και εκπνοής . Στο πεπτικό σύστημα , η διάρκεια της πέψης(στομάχι)  ποικίλει .Ολοκληρώνεται  σε 4 έως 6 ώρες το 24ωρο.

Ως προς το νευρικό σύστημα ,η νευρική λειτουργία  διαρκεί  16 ώρες στο στάδιο της εγρήγορσης και 8 ώρες στο στάδιο του ύπνου .

Κάπως έτσι , μπορούμε  να δούμε  και τη γήινη  λειτουργία ,λαμβάνοντας  υπόψη  και τις  τέσσερις  βασικές  λειτουργίες  της ανθρώπινης οντότητας 

Το γήινο « κυκλοφορικό» σύστημα :Η Γη  στη διάρκεια του 24 ώρου  και καθώς περιστρέφεται  γύρω από τον άξονά της  χωρίζεται σε δύο περιόδους .Η μία αντιστοιχεί  στην ημέρα ( φως) και η  άλλη  στη νύχτα ( σκοτάδι),Έτσι στη μία περίπτωση  αναλόγως  του παλιρροϊκού  ύψους της διογκώνεται  δηλαδή  διαστέλλεται  ,ενώ στην άλλη περίπτωση  αναλόγως της άμπωτης  συστέλλεται βασικός  ρυθμιστής  αυτής της διαδικασίας ( διαστολής –συστολής ) που μοιάζει με τους χτύπος της καρδιάς  θεωρείται  το υγρό στοιχείο  της Γης ( ωκεανοί κ.λπ) .Έτσι και τα  ρεύματά της παρουσιάζονται  με την ανθρώπινη  φλεβική ροή

  .

Το  γήινο «αναπνευστικό « σύστημα»:

Η Γη  δεχόμενη  της ηλιακές ακτίνες  μέσα στην ατμόσφαιρα  της , άλλες τις απορροφά  και άλλες τις αποβάλλει .Έτσι , με αυτήν τη λειτουργία  δημιουργούνται «εισπνοές και εκπνοές» .Θεωρώντας  δε,  ότι από τη Νέα Σελήνη  μέχρι την Πανσέληνο , όλα  στη Γη  εφοδιάζονται  με ενέργεια  έχουμε μία   απέραντη  εισπνοή  σε δύο χρόνους ( πρώτη και δεύτερη  φάση σελήνης ).Γίνεται επίσης  και μία απέραντη εκπνοή  σε δύο  χρόνους ( Τρίτη  και τέταρτη  φάση Σελήνης ).

Το γήινο «πεπτικό» σύστημα :   Η γήινη πέψη  έχει πολλές λειτουργίες , καθότι  αποτελείται  από πολλά  στάδια ( απορρόφηση, εκβολή , μετάλλαξη  σε καινούριες  μορφές ενέργειας  κ.λπ ).Είναι δε  χαρακτηριστική  η αναφορά  του Μισέλ ντε Φριγκανιέρ ότι  στις στιγμές  που η Γη πεινάει  περισσότερο  και δεν της επαρκεί  η τροφή  ικανοποιεί την  πείνα της  καταβροχθίζοντας  ζώντες οργανισμούς  μέσω επιδημιών , γεωλογικών  φαινομένων , πολέμων  κ.λπ.

Το γήινο «νευρικό» σύστημα :  Όλες οι δυνάμεις  που η Γη συγκεντρώνει από το Σύμπαν , κυρίως από  τον Ήλιο , διασπώνται  σε διάφορα  δίκτυα , σχηματίζοντας  έτσι  ένα πραγματικό  γαγγλιακό  σύστημα .

Εν πάση  περιπτώση , αυτό που  χρειάζεται  να γίνει συνείδηση  στον άνθρωπο  είναι  ότι  τόσο  οι λειτουργίες  του Σύμπαντος , όσο  και εκείνες  της  είναι αλληλένδετες .Αν καταφέρει  λοιπόν  να μάθει  τον τρόπο να ταυτίζεται  με αυτές.
Τότε  η ζωή του ,  μέσα από την  αποκτηθείσα  σοφία  θα γίνει  από ευκολότερη  έως  απόλυτα  απλουστευμένη .