Παρασκευή 8 Απριλίου 2016

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΣΤΟΝ ΙΝΔΟΥΙΣΜΟ





 Ο Η ΖΩΗ ΚΑΙ Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ          
       ΤΩΝ ΔΑΣΚΑΛΩΝ
                 ΤΗΣ ΑΠΩ ΑΝΑΤΟΛΗΣ




Διαβάζουμε και ακούμε καθημερινά  για πνευματική ανέλιξη . Πραγματικά  έχει σημειωθεί  μία μεγάλη  μεταφυσική αφύπνιση  και αναζήτηση τα τελευταία χρόνια , ιδιαίτερα για τη ζωή τη δημιουργία και το θάνατο – αν μπορεί να ονομαστεί  έτσι- της ανθρωπότητας.
      Αυτή η γνώση  διδάσκεται  από εμπνευσμένους  δασκάλους που βρίσκονται  διασκορπισμένοι  σε ολόκληρη τη γη .
     Εδώ, θα αναφερθούμε  σε συνέχειες  στο έργο ενός ερευνητή  που έζησε κοντά σε τέτοιους δασκάλους .
                                           (μέρος  1ο )
Υπήρχαν έντεκα  έμπειροι  επιστημονικά  εκπαιδευμένοι  άντρες στην ομάδα μας και δε δεχόμασταν τίποτα  αν δε μπορούσε να επαληθευτεί  πλήρως , γι’ αυτό και  δε θεωρήσαμε  ποτέ τίποτα ως δεδομένο .

Πήγαμε  λοιπόν απολύτως δύσπιστοι και γυρίσαμε  απολύτως πεπεισμένοι και  αφυπνισμένοι .Ωστόσο , αυτοί που μας βοήθησαν  στις αναζητήσεις μας , μας ζήτησαν  να μην αποκαλύψουμε  τα ονόματά τους  όταν θα εκδίδαμε  τα απομνημονεύματα  της αποστολής .Ένας από τους  όρους της  συμφωνίας πριν ξεκινήσουμε  ήταν  ότι για ότι βλέπαμε  δε θα ζητούσαμε  εξηγήσεις , πριν ολοκληρώσουμε το έργο μας και πριν ζήσουμε και παρατηρήσουμε  την  καθημερινότητά τους .Κι αυτό γιατί ήθελαν  να πειστούμε  τελείως  πριν πιστέψουμε  οτιδήποτε  βλέπαμε  ή ακούγαμε .
Βρισκόμασταν λοιπόν  στην Ινδία  για δύο χρόνια  περίπου , κάνοντας την έρευνα – μαθητεία  όταν συνάντησα  τον δάσκαλο  που θα τον αναφέρω ως Αιμίλιο.

 Η  αποστολή μας στους  τέσσερις επόμενους μήνες  αντιμετώπιζε  ένα μεγάλο  πρόβλημα….Απόρησα  διότι ήξερα ότι κανείς από την ομάδα μας  δεν είχε αναφέρει σε κανένα άλλον  έξω από εμάς το πρόβλημα .Όμως, κατά αυτήν την περίοδο  συνάντησα ξανά τον Αιμίλιο,  ο τρόπος  που  μου μίλησε  ήταν ως να γνώριζε πολύ καλά το πρόβλημά μας ….Το οποίο  μέσα  σε μία-δύο  μέρες  το θέμα  μας  ξεκαθαρίστηκε. Μετά από αυτό  μου έγινε συνήθεια  κάθε μας πρόβλημα να το συζητώ  με τον Αιμίλιο  το οποίο  μάλιστα  έπαυε  να υπάρχει   μόλις το συζητούσα  σε εκείνον.
Οι σύντροφοί μου  είχαν γνωρίσει  και μιλήσει με τον Αιμίλιο αλλά δεν τους είχα  πει πολλά πράγματα  γι αυτόν .Μέχρι τότε  είχα διαβάσει πολλά βιβλία  σχετικά με τη γνώση των Ινδουιστών , επιλεγμένα  από τον Αιμίλιο και ήμουν πεπεισμένος  ότι  ήταν  από τους  ειδήμονες .ωστόσο η περιέργειά μου  φούντωνε και ενδιαφερόμουν να μάθω  όλο και περισσότερα  κάθε μέρα.

 Ένα κυριακάτικο απόγευμα  περπατούσα  με τον Αιμίλιο  σένα λιβάδι  όταν μου είπε να προσέξω ένα περιστέρι  που πετούσε σε  κύκλο  πάνω από τα κεφάλια μας  και παρατήρησε ότι το πουλί  τον αναζητούσε .Τότε στάθηκε ακίνητος και το πουλί   ήλθε και κάθισε  πάνω στο τεντωμένο του χέρι .Το πουλί έφερνε ένα μήνυμα  από τον αδερφό του  που ήταν στο Βορρά .Επρόκειτο για ένα συνάδελφο  που δεν είχε  φτάσει στο επίπεδο  να επικοινωνεί άμεσα  και έτσι χρησιμοποιούσε αυτόν τον τρόπο .Αργότερα ανακαλύψαμε ότι οι Δάσκαλοι  μπορούν να επικοινωνούν  μεταξύ τους  στιγμιαία  με τη μετάδοση σκέψεων ή όπως την ονομάζουν οι ίδιοι με   μία  δύναμη  πολύ πιο φευγαλέα  από τον ηλεκτρισμό .
 Όταν  άρχισα  να του κάνω ερωτήσεις ,  ο Αιμίλιο  μου έδειξε  ότι μπορούσε  να καλεί τα πουλιά  και να  κατευθύνει την πτήση τους  στον αέρα ,είδα  ότι τα λουλούδια  και τα δέντρα  του έγνεψαν , ότι τα  αγρίμια τον πλησίαζαν  χωρίς φόβο. Χώρισε δύο τσακάλια  που τσακώνονταν  πάνω από το σώμα  ενός μικρότερου ζώου  που το είχαν σκοτώσει για να το φάνε .Όταν  τα πλησίασε  σταμάτησαν να τσακώνονται  και έβαλαν  τα κεφάλια τους  στα απλωμένα  χέρια του  με απόλυτη εμπιστοσύνη  και στη  συνέχεια  να τρώνε το φαγητό τους με απόλυτη εμπιστοσύνη. Μετα   μου έδωσε να κρατήσω  ένα από τα μικρά ζώα  λέγοντάς μου:
 «Αυτός δεν είναι  ο θνητός εαυτός , ο εαυτός που βλέπεις  που μπορεί να κάνει  αυτά τα πράγματα είναι  ένας πιο αληθινός , Είναι ο  εσωτερικός εαυτός. Είναι αυτός που ξέρεις  ως Θεό , ο Θεός μέσα μου , ο Θεός ο Παντοδύναμος  που λειτουργεί  μέσα από εμένα , αυτό που κάνει  αυτά τα πράγματα .Με τον εαυτό μου, τον θνητό εαυτό , δε μπορώ να κάνω  τίποτα .Μόνο όταν ξεφορτώνομαι  τελείως τον εξωτερικό  και αφήνω τον πραγματικό , το ΕΙΜΑΙ, να μιλήσει  και να λειτουργήσει  και αφήνω τη   μεγάλη  Αγάπη του Θεού  να έρθει , μπορώ να κάνω  τα πράγματα  που είδες .Όταν  αφήνεις την Αγάπη  του Θεού  να κυλήσει  από μέσα σου  σε όλα τα πράγματα , τίποτα  δε σε τρομάζει  και κανένα  κακό  δε μπορεί να σου συμβεί»    
 ( θα συνεχιστεί )
  

  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου